Güneş açtı bugün. Panjurlar kapalıyken,daha güneşi görmeden ,yağmur yağdığında yaprakların,dalların arasına saklanan kuşların neşe içinde cıvıldamaları anlatıyor güneş görünüyor bugün bulutların arasından diye.
Yağmurla birlikte okuduğum kitapta bitti. “Kelimelerin kalbi”
Güzel bir kitaptı zevkle okudum. Oysa bir önceki İskender Pala’nın “abum rabum “isimli hz İbrahim’i anlatan kitabı zorladı beni. Usta bir kalem,aynı dilde,aynı kelimeler ile,farklı dizilip,farklı cümleler ile ifade ettiğinde anlatmak istediklerini bazen okuyanı cezbederken bazen edemiyor nedense.
Diyorlardı ya kelimelerin ve harflerin de kokusu var diye. Belki farklı titreşimi var kelimelerin henüz bilmediğimiz. Bir araya geldiğinde notalar gibi bir ahenkli tını oluşturan. Okuyanı bağrına basıp kendileri ile muhabbetimizi sağlayan.
Hz Adem ve Havva sese ve söze dökülmeden önce kalpleri ile konuşup anlaşmışlar evvelinde. Zaman içinde gün olmuş devran dönmüş. Kalpleri ve gözleri ile konuşmayı unutmuş insanlar.
Günümüzde kelimeler de
kaybolmaya yüz tuttu. Emojiler ile anlatıyor insanlar duygularını,karşısındakinin yüzüne bile bakmadan.
Halbuki siyahın,karanın,yerleri apayrı hayatımızda. Bazen bu zengin kelime dağarcığımız bile yetmiyor Gönüller’imizde kaynayıp duranları anlatmaya.
Kelimeler herşeyi anlatmaya yetmez. Diyor Cengiz aytmatov bu sebeple. Kirlenmemiş gönüller ,kulaklar ve niyetler ile dinlemek gerek.
Kelimelerin ve gördüklerimizin ardına ulaşmalı gönül gözlerimiz sevdiklerimiz söz konusu olduğunda. Konuştuğumuz dil de gönül dili olmalı ki,görünenin dile dökülenin ardındaki yaralara merhem olabilsin.
Kelimelerin kalbinden,
renklerin özellikle eski türklerde bir de yön gösterdiğini öğrendim. Kara kuzey,kızıl güney,batı ak ve doğu boz-mavi- yeşilmiş. Bu bilgi ile okudum Karadeniz’in ismi neden kara. Sularının renginden,hırçınlığından,çok can yakmasından değilmiş.
Güneyimizde aşağlarda kızıl deniz varken,batımız ak denizmiş Ege diye ayrılmadan önce.
Son olarak dün Fatih Sultan Mehmed Hanın Zağanos Paşa’ya seslenişi çarptı beni. Dünden beri gönlümde...
“Hikmeti hiddetle yenemezsin Zağanos,geri dur!”
Muhabbetle...”
댓글