Sevebilmek bir lütuftur.

Bir insanın ihtiyacını gidermek,gönlüne sevinç düşürmek çok kıymetli. Buna gülen bir yüz,sevgi ile bakan gözler bile yeter çoğu zaman.

Bunun için ,insanların ayağına dolaşmasın diye yoldan engel kaldırmak,güler yüz sadakadır.

Hizmet eden himmet bulur diyen büyüklerimiz. İnsana hizmeti ön plana çıkartmışlar,hakka hizmet niyeti ile yapmışlar. Vakıflar kurmuşlar. Yaratandan ötürü,Yaratılanı çok sevmişler. Zarif sevmişler.

Vakıflar bünyesinde bir çalışmada toplamışlar dedelerimizin kurdukları vakıfları.

Bakın neler var.

Güzel Yazı Öğretme Vakfı,

Sokak Hayvanlarına Ekmek Verme Vakfı,

Hastalara Evinde Bakma Vakfı,

Kızlara Çeyiz Hazırlama Vakfı,

Duvar Yazılarını Silme Vakfı,

Kadın Sığınma Evi Vakfı,

Sıcak Pide Dağıtma Vakfı,

Yaz Günlerinde Soğuk Su Dağıtma Vakfı,

Kışın Abdest Alanlara Sıcak Su Temin Etme Vakfı,

Sıcakta Sebillere Kar Koyma Vakfı,

Yol Güvenliğini Sağlama Vakfı,

Helalleşme Vakfı,

Hristiyan Esirleri Kurtarma Vakfı,

İlkokul Hocalarına Tütünü Yasaklama Vakfı,

Yoksul Mahkumlara Harçlık Verme Vakfı,

Güvercin hane Yaptırma Vakfı,

Leylekleri Koruma Vakfı,

Dara Düşenlerin Vergisini Ödeme Vakfı,

İflas Eden Tüccarlara Yardım Vakfı,

İlmi Kitapları Bağışlama Vakfı,

Şehit ve Sahabe Türbelerini Tamir Etme Vakfı,

Şehir Estetiğini Koruma Vakfı,

Hayvanlara Mera Açma Vakfı.

...

Daha onlarcası var.

Yüreklere sevinç olma,yaraları sarabilme,almadan verebilme,karşılık beklemeden sevebilme bir lütuftur.