Var olabilmesi,varlığını sürdürebilmesi için bir 'öteki'ne muhtaçtır insanoğlu uzunca bir müddet.
Beyninin sağ ve sol yarı küreleri farklı işler. Düşünme ve öğrenme işlemleri her iki tarafda da dengeli olduğunda verimli olur.
Öncelikle sağ beyini gelişir yavaş yavaş. Sağ beyin sevdiğin, sevildiğini hissettiğin, güvendiğin, nefret ettiğin, tiksindiğin, öfkelendiğin, şefkatle kucakladığın, hırs yaptığın, aşık olduğun, sıcağı soğuğu algıladığın yer. Gözün ile gördüğün,işittiğin,dokunduğun,kokladığın Daha dil çözülüp kelimelere dökülmeden herşey, söz yokken ortada anlaştığın yerdir.
Sağ beyinden sağ beyine iletişim annesi ile göze geldiği ilk an başlar bebeğin. Doğduğu andan itibaren tanır onu. Gözleri hep onu takip eder , onun gözlerinden okur hayatı. Onun sevgisi ile öğrenir.
Korktuğunda korkar,sevdiğinde sever. Anne de bunu bilir,hisseder bir bilgisayara yazılım yükler gibi adım adım işler,kodlar bebeğini.
Sol beyin iki yaşından sonra devreye girer. Sol yarı küre devreye girdiğinde çocuk ,dil becerileri, sözcükleri anlamlandırma ve doğru kullanma gibi görevleri sağ beyindeki gelişim sürecinde yüklenme doğru yapılmış ise kelimelere döküp doğru ifade edebilir.
Sağ beyinde ki bu kodlama bebeğin iç dünyasında kalıplar oluşturamamış,duygusal olarak gelişememiş ise korteks seviyesinde kalır. O zaman ne oluyor? Bilir ama hissedemez. İçselleştiremez. Empati kuramaz. İnsan ilişkilerinde çuvallar.
Dengeyi bir türlü tutturamaz.. Bir çok sever, aşırı uçlarda gezer. Bir öldüresiye nefret eder.Bunları dengeliyemez, düzenliyemez. Çünkü kendisinde yok. Oluşmamış.
Bebeklik ve çocukluk yıllarında aile içi şiddete, kötü muameleye, huzursuz bir ev ortamına sahip olan bir çocuğun beyninin sağ yarı küresi sürekli olumsuz duyguları, korkuyu, paniği, hüznü ve ilerleyen zamanlarda utanç duygusu üretir. Bir kere korku, panik, utanç gibi duygular üretmeye başlayan beyin, olumsuz şartlar azaldığında ve hatta ortadan kalktığında da bu duyguları üretecek olan mekanizmayı çalıştırır. Bu sebeple özellikle çocukluk yıllarında ebeveyn ile olan ilişkilerin güvenilir, sıcak,cezalandırma sisteminden uzak, tutarlı ve destekleyici olması gerekir.
Bütün bunları niye yazdım.
Kendi başına varlığını sürdüremeyecek kadar küçük, minicik bir cana, onun anasına silahsız,savunmasız sivil insanlara haince tuzak kuran hainlerin nasıl bir yapıdan geldiklerini kendimce anlatabilmek için. Onların yapılarını bilip ona göre konuşup davranmak gerek. Normal bir aile eğitiminden geçmiş İnsanların dilinden anlamazlar.
Bunlar bir hayvan kadar bile duyguları oluşmamış varlıklar. Aile eğitimleri yok. İnançları yok. Aileleri yok.İnsan olmanın Vasıflarından uzaklar. Anlayamaz ve hissedemezler,sevemezler ve hatta düşünmezler.
Yoksa hangi ülkü,hangi ideal bu yaptıklarını savunabilir.?
Kommentare