Birkaç gündür Göethe’yi ve kendisinden çok etkilendiği Hafız-ı Şirazi ismi ile bilinen İranlı muazzam şair Şemş-ud-din Muhammed’i okuyorum. Hayranlık ve hayretle yeniden.
Kendisinden dört asır önce yaşamış muazzam şahsiyetin divanı etkisi ile ,ona hayranlığını,bu etki ile yazdığı Batı-Doğu divanını doğruyu bulma
azmini,çalışkanlığını,gayretini,hak karşısında duruşunu, dinimize,peygamberimize hayranlığını ve nihayetinde bazılarına göre hidayetini okudum.
Beynimin içinde dönüp duruyor Göethenin dört asır geriye muhabbeti.
Hafız-ı Şirazi’nin şiirlerinin dört asır ileriye şiir yolu ile etki eden muazzam gücü. Hangisinden gelmiştir ilk etki. Günümüzde bazı bilenler gelecek de geçmişi etkiliyor diyorlar. Fizik bilgim yetmiyor tam sistemi anlamaya. Sonuçlarla bir yere varmaya çalışıyorum.
Sevgi mi zaman ve mekan tanımadan dolaşıp duran asırlar,kıtalar arasında. Biri Almanya’da,biri İran Şiraz’da. Dört koskoca yüzyıl da koyuyorum araya.
Düşünüyorum.
İlk önce anne sever. Büyükten küçüğe,öğretenden öğrenene doğru oluyor ilk sevgi akışı. Bilenden,görenden,sezenden gelir ilk damla. Matlub olandan talep edene,istisnaları olsa da hep bir üst seviyeden geliyor.
Bu mantıkla yola çıkarsam ilk Hafız ‘dan,onun şiirlerinden geliyor o güzel enerji. Bulunduğu çağa ve daha ileri zamanlara. Anladığım Göetheden önce hafız seviyor,Göethe’yi...
Bu konuda onlardan asırlar önce yaşamış olan Şâh-ı Nakşibend ve Alaaddin Attar arasındaki bu anekdot ile de kendime dayanak buldum. :)
Alâeddîn-i Attâr hazretleri anlatır: “Şâh-ı Nakşibend hazretleri beni kabûl edince, onu o kadar sevdim ve sohbetlerinden ayrılamıyacak hâle geldim. Bu hâlde iken, birgün bana dönüp;
“Sen mi beni sevdin, ben mi seni sevdim?” buyurdu.
“İkrâm sâhibi zâtınız, âciz hizmetçisine iltifât etmelisiniz, hizmetçiniz de sizi sevmelidir.” diyerek cevap verdim. Bunun üzerine;
“Bir müddet bekle, işi anlarsın.” buyurdu. Bir müddet sonra, kalbimde onlara karşı muhabbetten eser kalmadı. O zaman; “Gördün mü, sevgi benden midir. Senden midir?” buyurdu. Beyt:
“eğer mâşûktan olmazsa muhabbet âşıka, âşığın uğraşması mâşûka kavuşturamaz aslâ. ''
Comments